Velbloud uchem jehly.
Odsuzuje Bůh bohaté? Odmítá je vzít do nebe? Ve třech evangeliích můžeme číst o bohatém člověku, který přišel k Ježíši a chtěl vědět, co má dělat, aby měl podíl na věčném životě. Ježíš nejdříve mluví o přikázáních Desatera (nezabiješ, nebudeš krást, cizoložit...) a tímto „filtrem" bohatý muž projde úspěšně. Marek 10, 19-20 Přikázání znáš: Nezabiješ, nezcizoložíš, nebudeš krást, nevydáš křivé svědectví, nebudeš podvádět, cti svého otce i svou matku!" On mu na to řekl: "Mistře, to všechno jsem dodržoval od svého mládí."
Pak ale přijde šok. Ježíš muži říká „prodej všechno, co máš, rozdej chudým a pak mě následuj. Rozhovor končí. Bohatý muž odchází sklíčený a nešťastný. Ježíšova slova zasáhla jeho citlivé místo. Přemýšlím, jak asi bylo v té chvíli učedníkům. Co se jim honilo hlavou. Protože Ježíš neponechává příhodu bez komentáře. Marek 10, 23-25 Ježíš se rozhlédl po svých učednících a řekl jim: "Jak těžko vejdou do Božího království ti, kdo mají bohatství!"
Učedníky ta slova zarazila. Ježíš jim ještě jednou řekl: "Dítky, jak těžké je vejít do království Božího! Snáze projde velbloud uchem jehly, než aby bohatý vešel do Božího království."
Učedníky taková řeč zmátla a vyděsila. Ptali se, kdo tedy potom může do Božího království vejít. Věřím, že i mezi učedníky byli majetní lidé, vždyť Matouš byl celník a tito lidé nebyli ve své době populární, protože měli pověst těch, kdo se nechávají uplácet. Dostali v tu chvíli strach, že proto nevejdou do Božího království?
Po celé lidské dějiny vždy existovali bohatí a chudí. Učedníci v tomto bodě nechápou. Proč je tak těžké pro bohaté vejít do Božího království? Nemá je snad Bůh rád?
Marek 10, 21 Ježíš na něj s láskou pohleděl a řekl: "Jedno ti schází. Jdi, prodej všecko, co máš, rozdej chudým a budeš mít poklad v nebi; pak přijď a následuj mne!"
Upřímně věřím, že Bůh miluje všechny lidi, protože jsme Jeho stvořením. Ježíš neříká, že Bůh brání bohatým lidem vejít do Jeho království. To, co těmto lidem brání, není bohatství samo o sobě, ale láska k němu.
Ježíš od nás požaduje naprosté vydání se. Nic a nikdo pro nás nebude důležitější než Bůh.
Matouš 10, 37-39 Kdo miluje otce a matku více nežli mne, není mne hoden. Kdo nenese svůj kříž a nenásleduje mne, není mne hoden. Kdo nalezne svůj život, ztratí jej; kdo ztratí svůj život pro mne, nalezne jej.
Matouš 19, 29 A každý, kdo opustil domy nebo bratry nebo sestry nebo otce nebo matku nebo děti nebo pole pro mé jméno, stokrát víc dostane a bude mít podíl na věčném životě.
Pro mnoho lidí je toto velmi tvrdé slovo a jsou i takoví, kteří tvrdí, že si zde Bůh protiřečí, protože přece máme ctít své rodiče a milovat je. Nemáme mít samozřejmě své rodiče v nenávisti nebo jimi pohrdat. Jen je nemáme milovat více, než Boha, pokud Ho skutečně chceme následovat. Stejný princip lze uplatnit i ve výše zmíněném případě bohatého muže.
1. Timoteovi 6, 6-10 Zbožnost, která se spokojí s tím, co má, je už sama velké bohatství. Nic jsme si totiž na svět nepřinesli, a také si nic nemůžeme odnést. Máme-li jídlo a oděv, spokojme se s tím.
Kdo chce být bohatý, upadá do osidel pokušení a do mnoha nerozumných a škodlivých tužeb, které strhují lidi do zkázy a záhuby. Kořenem všeho toho zla je láska k penězům. Z touhy po nich někteří lidé zbloudili z cesty víry a způsobili si mnoho trápení.
Boží slovo neříká, že je samo o sobě špatné být bohatý, mít majetek. Ale varuje, že to s sebou nese vážná rizika a mnozí lidé kvůli bohatství sešli z úzké cesty k životu.
Co tento svět vnímá jako prioritu a podsouvá lidem jako falešný cíl, Boží slovo rozkrývá jako nebezpečnou past. Jak by se tedy měl zachovat křesťan, kterému Bůh požehnal majetkem a bohatstvím? 1. Timoteovi 6, 17-19 Těm, kteří jsou bohatí v tomto věku, přikazuj, ať nejsou pyšní a nedoufají v nejisté bohatství, nýbrž v Boha, který nás štědře opatřuje vším, co potřebujeme; napomínej je, ať konají dobro a jsou bohatí v dobrých skutcích, štědří, dobročinní, a tak ať si střádají dobrý základ pro budoucnost, aby obdrželi pravý život.
V knize Přísloví najdeme pasáž, která mluví o zdravé rovnováze mezi bohatstvím a chudobou:
Přísloví 30, 8-9: Vzdal ode mne šálení a lživé slovo, nedávej mi chudobu ani bohatství! Opatřuj mě chlebem podle mé potřeby, tak abych přesycen neselhal a neřekl: "Kdo je Hospodin?" ani abych z chudoby nekradl a nezneuctil jméno svého Boha.
Jako křesťané si musíme uvědomit, že máme-li majetek a finance, i tyto věci mají sloužit Bohu. Nesmějí se stát naší modlou a něčím, na co spoléháme. Jestliže začneme mít pocit, že si můžeme dovolit vše a jsme v bezpečí díky majetku, zapomínáme, od koho jsme požehnání dostali a k čemu má podle Božího slova být použito.
Věřím, že pro bohatého mladíka byl právě toto kámen úrazu. Jeho poklad byl zde na zemi. Byl jeho modlou, jeho bohem, kraloval v jeho srdci. Když kraluje v našem srdci majetek, není zde místo pro Boha.
Matouš 6, 19-21 Neukládejte si poklady na zemi, kde je ničí mol a rez a kde je zloději vykopávají a kradou. Ukládejte si poklady v nebi, kde je neničí mol ani rez a kde je zloději nevykopávají a nekradou. Neboť kde je tvůj poklad, tam bude i tvé srdce.
Lukáš 12, 16-21 Pak jim pověděl toto podobenství: "Jednomu bohatému člověku se na polích hojně urodilo. Uvažoval o tom, a říkal si: `Co budu dělat, když nemám kam složit svou úrodu?´
Pak si řekl: `Tohle udělám: Zbořím stodoly, postavím větší a tam shromáždím všechno své obilí i ostatní zásoby a řeknu si: Teď máš velké zásoby na mnoho let; klidně si žij, jez, pij, buď veselé mysli.´ Ale Bůh mu řekl: `Blázne! Ještě této noci si vyžádají tvoji duši, a čí bude to, co jsi nashromáždil? Tak je to s tím, kdo si hromadí poklady a není bohatý před Bohem."
Být bohatý na tomto světě není samo o sobě zlé. Není hřích být úspěšný ve svém povolání, jestliže nejdeme cestou podvodů a nedobrých skutků, není špatné užívat nadání a předpoklady, které nám Bůh daroval. Ale pro většinu lidí představuje majetek obrovské pokušení a nebezpečí, že se k němu uchýlí jako ke své jistotě a modle. Pro křesťany by hromadění majetku v žádném případě nemělo být životním cílem a smyslem, protože by to znamenalo, že milují majetek více než Boha.